
Kentin eski adı Meğri’dir. Bu adın, Rumların “uzak diyar” anlamına gelen Makri adlandırmasından türediği düşünülmektedir.
Özellikle turizm açısından gelişmiştir. 2014 yılındaki nüfusu 140.509’dur. Muğla’nın en büyük ilçesi ve Muğla merkez de dahil olmak üzere en büyük yüzölçümüne ve yerleşim alanına sahip ilçedir. Nüfus yoğunluğu açısından da Muğla merkez ve diğer ilçelerden büyüktür.
Bugünkü Fethiye kenti yakınlarındaki Belen‘de, M.Ö. 2000’lerde kurulduğu sanılan antik Telmessos kenti, Likya‘nin Karya sınırında yer alıyordu. Uzun bir süre Likya‘ya karşı bağımsızlığını koruduktan sonra, M.Ö. 6. yüzyıl ortalarında Pers egemenliğine girdi. M.Ö. 5. yüzyılda Delos Birliği’ne, M.Ö. 362’de de Likya‘ya katıldi. Ardından Likya‘yı topraklarına katan Perslerin Karya Satrapı Mausolos‘un eline geçti. M.Ö. 333’te Anadolu’yu Perslerin istilasından kurtaran İskender‘in egemenliğini Selevkosların yönetimi izledi. M.Ö. 3. yüzyıl sonlarında Mısır‘daki Lagos Hanedanı’na bağlandı. M.Ö.188’de Pergamon (Bergama) Krallığı’nın egemenliğine girdi. Pergamon Krallığı‘nın M.Ö. 133’te yıkılmasından sonra kısa bir süre bağımsız kaldı ve Rodos‘la işbirliği yaparak Pontus Kralı Mithradates’e karşı koydu. Daha sonra Roma ve Bizans yönetiminde yaşadı. 8. yüzyılda Anastasiuopolis, 9. yüzyıldan sonra da anılmaya başlandı. 1284’te Menteşeoğulları‘nın yönetimi altına girdi, 1424’te Osmanlı topraklarına katıldı. Zamanla Meğri’ye dönüşen adı, 1914’te uçağı düşen ilk hava şehitlerinden Fethi Bey‘in anısına Fethiye olarak değiştirildi. 19. yüzyıl sonlarında Aydın vilayetinin Menteşe Sancağı‘na bağlı bir kaza merkezi olan Fethiye, 11 Mayıs 1919 ile 20 Haziran 1920 tarihleri arasında İtalyan işgali altında kaldı.